دوشنبه، آذر ۲۱، ۱۳۸۴

سراييدن افسانه گمنامان

می گویند تاریخ بر اساس زندگی مشاهیر روایت می شود و افسانه ها بازگو کننده زندگی مردمان ساده هستند. رضا سعیدی از آن نوع بازیگرانی بود که هیچگاه ستاره نشد. هرگز ندیدم در ستایش از بازی روان و جذاب او کلمه ای نوشته باشند. اما من بسیار بازی اش را می پسندیدم. معلوم بود بیماری مزمنی دارد. نمی دانستم از جوانی به دیابت مبتلا بوده و اینکه از تئاتر مشهد آمده و باز.. اینکه در تصادف رانندگی دندانهایش را از دست داده. پس آن گویش عجیب و دوست داشتنی به این خاطر بود!
اینگونه یادی از بازیگرانی که ستاره نیستند در جایی نمی شود. تاریخ نگاری راه و روش رسانه های پر تیراژ است. چه خوب است وبلاگی وجود دارد. برای سرائیدن افسانه نخبگان گمنام.
 Posted by Picasa

1 Comments:

Anonymous ناشناس said...

من همیشه با تو موافقم. همیشه هم می خونم و همیشه هم کامنت میزارم حتی اگه حتی اگر انقدر دور باشی که کابوسهام نیز از رسیدن به تو ناتوان باشند.
راستی عجب از کون آوردیم ما که تو این 27 ساله در باغ شهادت نگاییدنمون.

۷:۵۷ بعدازظهر  

ارسال یک نظر

<< Home