پنجشنبه، شهریور ۰۲، ۱۳۸۵

ما مردم

يکي دو روز است حسابي به هم ريخته ام. نگرانم از عاقبت راهي که جمهوري اسلامي برگزيده. به سيم آخر زدن. زندگيمان را تباه خريتهاشان کردند. هيچ کسي هم جرات ندارد کلمه اي بگويد. لينکي ديدم. از يکي از مداحان معروف که اصلا نمي دانم کيست و چي ..که طرف در يک فيلم کوتاه که با موبايل گرفته شده نشسته و قلياني و خانمي بغل دستش. در توضيح لينک هم آمده که اين آقاي روضه خوان درباري ترياک مي کشد کنار دست آن خانم لختي. آخر حماقت تا چه حد؟ آيا اينکه حزب الله لبنان به هر خانواده لبناني آسيب ديده 13000$ مي دهد و خانه اش را هم بازسازي مي کند کافي نيست که ناراضي باشيم حتي اگر خامنه اي يک نخ سيگار هم در عمرش نکشيده باشد و به جاي آلت تناسلي برگ انجير به آنجايش آويزان باشد؟ حتما بايد به گونه اي سطح مجادله را اينقدر سخيف کنيم ؟
 Posted by Picasa

1 Comments:

Anonymous ناشناس said...

موافق بیدم.
اصولا این هم یکی دیگه از خریت های ماست. مسئله برایمان آدم است. نه قانون نه ایدئولوژی. فقط به آدم کار داریم به مسلک و روش و ذات و کلیت وواقعیت ماجرا در مغزمان نمی گنجد.

۴:۱۹ قبل‌ازظهر  

ارسال یک نظر

<< Home