چه می شود؟

امشب تلویزیون ج.ا.ا قسمتهایی گزینش شده از سخنان 16 آذر خاتمی را پخش کرد.هنوز هم بر این عقیده هستم که خاتمی بر خلاف منش و روش خود کاری نکرد. انتظار ما از او بیجا و بالا بود.راستش این دل لامصب بی ظرفیتم بدجور برایش سوخت. جایی که از ته دل فریاد می کشید تا صدایش میان صدای هو و جنجال های دانشجویان معترض به جایی برسد. مخصوصا آنجایی که گفت: مواظب باشید فریب طرد شدگان را نخورید که...(نزدیک به مضمون)به پدرم گفتم این از آن جمله های تاریخی می شود که چند سال دیگر موقعی که سیاست مداران سکولار بی پدر و مادری دمار از روزگارمان در حکومت آینده در می آورند همه نقل می کنند و آه می کشند. راستش با آن که اینها کثافت های بی پدر و مادری هستند اما از آن روز می ترسم که رضا پهلوی و دربار و بهروز صور اسرافیل..یا در وضع بهترش یک سری که رسما دین ندارند و به طور غیر رسمی وجدان و انسانیت هم چاشنی بی دینیشان می شود زمام امور ایران بدبخت را در دست بگیرند. شاید امروز داریم نا شکری می کنیم.شاید امروز همان دیروزی است که شاه بر ایران حکومت می کرد و راضی شده بود به فضای بازتر و پدران ما نخواستند..نمی دانم