سه‌شنبه، آذر ۱۷، ۱۳۸۳

تهران

هواپیمای بویینگ.ماهیتابه و بی.ام.و زیباترین و توپولوف..عمامه و موبایل سامسونگ زشت ترین ساخته های دست بشر هستند
هر بار از نزدیک به یک هواپیما نگاه می کنم مسحور زیبایی و عظمتش می شوم.باید یک اعتراف احمقانه کنم. اصلا باور نمی کنم این همه آدم و چمدان و آهن فقط به واسطه فشار بیشتر هوا در زیر بال آن هم بال چند متری هواپیما به هوا بلند شوند. آن هم با این سرعت احمقانه و کم و روی آن چرخ های زپرتی. می دانید! فکر می کنم شرکت های بزرگ هواپیما سازی یک توافق پنهانی و فوق سری با خدا دارند که این گنده زیبا را به هوا بلند کند. باور کنید غیر از این برایم اصلا منطقی نیست.
بالاخره این بار هم سالم به فرودگاه تهران رسیدیم. سفر مشهد این بار خیلی خوب و پر بار! بود..پر بار چون یک موس اپتیک کوچولو و ارزان خریدم و کلی چیز کوچک خوشحال کننده دیگر