امتحان

ساعت دو و نیم دیشب فهمیدم امروز صبح امتحان آیلتس دارم. مثل قرار گرفتن در برابر عمل انجام شده بود. بیخوابی به سرم زده بود و اصلا در مود امتحان دادن نبودم.اما چاره چه بود؟ باید می رفتم

صبح زود بیدار شدم. تمام تمرکزم جمع شده بود.به موقع رسیدم.سالن اجتماعات سازمان ثبت شرکتها. نزدیکمان است. امتحان شروع شد. هفت هشت دختر بچه که انگلیسی بلغور می کردند ممتحنین ما بودند. زشت و قرتی. عموم شرکت کننده ها هم مثل من.تازه من بچه ای بودم میانشان. اکثر ÷زشکان بین سی و چهل و نزدیک به چهل.با موهای جوگندمی و صورت های تراشیده و عینک و پیشانی بلند. عنت به این حکومت با بلایی که به سر ما آورده. حالا خوش شانس هایی هم پیدا می شوند که یا زاییده آمریکا و اروپا بوده اند یا بچه تیز.مثل هودر. از اول توی کار یک دختر که ببردشان. ما نبودیم. این مدلی حال نمی کردیم. البته اشتباه بود. اما خب به هر حال این بودیم . ان طور شد. حالا از صدقه سری الاغهای بی پدر و مادر و بی سواد فارغ التحصیل حوزه علمیه شدهایم بازیچه دست بریتیش کانسیل و پلاب و یو اس ام ال ای و هزار کوفت و زهر مار دیگر. که لطف کنند به بردگی ببرندمان. بردگی جدید.

خلاصه امتحان شروع شد. چه امتحانی! چشمتان روز بد نبیند. صد رحمت به کنکور پزشکی.آنقدر سخت بود که بچه ها در پایان جلسه فقط لبخند می زدند. این یکی هم گذشت..بعدی را عشق است. فردا هم زمان مصاحبه است.آن هم به جفنگیات باید بگذرد.به سلامتی هر چه الاغ است که این اوضاع را بوجود آورده