دوشنبه، بهمن ۰۸، ۱۳۸۶

انسانی که جهانی خلق شده است(ابراهيم نبوي)د


به نظر می رسد طرف حالش خیلی خوب است. گاهی اوقات فکر می کنم چطور ممکن است آدمی ‏که هنوز یک بار مثل آدم معمولی در خیابانهای پاریس و لندن و رم و بغداد و کابل و باکو و کوبا ‏و روسیه و سوریه راه نرفته است، می تواند به جهان فکر کند و با اطمینان در مورد جهان حرف ‏بزند؟ البته هر چیز احمقانه ای در این دنیا قابل تصور است. محمود احمدی نژاد گفت: « انسان ‏موجودی جهانی است و جهانی خلق شده است.» البته از احمدی نژاد کسی انتظار ندارد، می گوئیم ‏متوجه حرف زدنش نیست، چیزی گفته، خودمان را نباید ناراحت کنیم. ولی آن یکی محمود که آدم ‏محترمی است و معمولا قبل از اینکه جمله ای صادر کند، کلماتش را می شمارد، محمود شمس ‏الواعظین چرا باید بگوید که: « سیاست خارجی احمدی نژاد از خاتمی موفق تر بوده است»؟ در ‏همین راستا آگاهان چند توضیح مختصر در مورد احمدی نژاد را ضروری دانستند:‏ اول: فرض کنید شما یک پسر بیست ساله را از روستای نرماشیر بم بیاورید تهران و به او بگوئید ‏سالی هشتاد میلیارد پول داری و با این پول باید هر جور دوست داری کشور را اداره کنی، خودت ‏هم نمی توانی از این پول استفاده کنی، ولی هر چقدر بخواهی می توانی مسافرت بروی، به هر ‏کسی دوست داری می توانی پول بدهی و هر کسی را می توانی هر جایی که دوست داری ‏بگذاری. به نظر شما اوضاع از این که فعلا هست بدتر خواهد شد؟ دوم: فرض کنید یک دیوانه را از تیمارستان در بیاورید و به او بگوئید که به هر جای دنیا خواست ‏برود و هر چیزی در هر کشوری خواست بگوید، فکر می کنید بعد از دو سال وضع سیاست ‏خارجی ایران از این که هست بدتر خواهد شد؟ سوم: می خواستم بدترین حالت را برای حضور یک رئیس جمهور فکر کنم، دیدم خیال من از ‏احمدی نژاد عقب تر نمی رود، فرض کنید احمدی نژاد شده رئیس جمهور، فکر می کنید چه اتفاقی ‏ممکن است بیفتد